Seven Years of Night จากนวนิยายขายดี นำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ทริลเลอร์ ตื่นเต้น ระทึกขวัญ สั่นประสาทด้วยฉากความรุนแรงทางกายและทางใจ ผสมงานสืบสวนปริศนาฆาตกรรม บนพล็อตการล้างแค้น แน่นอนว่าเรื่องนี้มันต้องมาพร้อมกับความโหดและความสลดเศร้าอย่างแน่นอนค่ะ เตรียมใจมาดูกันเลย!
ปริศนาเปิดเรื่อง 3 เหตุการณ์ ที่สะท้อนความลึกลับ อาถรรพ์ของทะเลสาบใต้เขื่อน ณ หมู่บ้านเซรยอง คือ
1. ชายหนุ่มฟังชายวัยกลางคนเล่าเรื่องเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้นที่นี่ว่า จากเดิมเป็นเพียงแอ่งน้ำสงบเล็กๆที่ชาวบ้านใช้งาน แต่เกิดน้ำทะเลทะลักโครมเข้ามาทำหมู่บ้านจม คนตายมากมาย จึงถูกร่ำลือว่าเป็นทะเลสาบที่กลืนกินผู้คน ล่าสุด กล้องของนักประดาน้ำของทีวีที่มาทำรายการยังเจ๊งระนาว เจ้าหน้าที่รัฐที่เกี่ยวข้องก็พากันออกไปหมด เพราะเป็นทะเลสาบผี อย่าได้คิดดำน้ำที่นี่เชียว .. แต่เขาก็ยังไปดำน้ำอยู่
2. เด็กหญิงวัย 12 ปี เล่นซ่อนหาในป่าวังเวง กับใครสักคนที่เธอเรียกว่า บิ๊กแคท หมายถึงแมวตัวใหญ่ ซึ่งก็คือเพื่อนเล่นเพียงคนเดียวที่นอกเหนือจากเจ้าแมวน้อย แต่เธอยังหาคนนั้นไม่เจอ
3. หญิงสาวชาวบ้านคนหนึ่ง หอบผ้าผ่อนหนีจากหมู่บ้านด้วยอาการหลอนๆเห็นทะเลสาบเลือดจะกลืนกินคน แต่ถูกครอบครัวรั้งไว้
และยังตามมาด้วยปริศนาของค่ำคืนที่เกิดคดีอาชญากรรมของพ่อซึ่งมีอาการปางตายอยู่ในรถฉุกเฉิน ส่วนลูกชายวัยสิบกว่าที่ต้องไปกับรถตำรวจ ตกอยู่ในสภาพช็อคงุนงง ไม่รู้อะไรเลยพอๆกับเหล่านักข่าวที่รุมถามหาความจริง
ย้อนความไปปี 2004 การเจอกันในค่ำคืนหนึ่งของผู้ชายสองคนบนถนนมุ่งสู่เซรยอง หมู่บ้านเชิงเขาในชนบท
รถคันใหญ่ของคนมีฐานะ กับ รถกระป๋องเก่าๆของคนจนๆแถมดื่มมากรึ่มๆ ทั้งสองเกิดอาการเขม่นกันเพราะพฤติกรรมการขับรถที่ไม่สบอารมณ์
ชเวฮยอนซู (รับบทโดย รยูซึงรยง) -คือพ่อในคดีเมื่อต้นเรื่อง มีอาชีพ รปภ.แต่ริอ่านซื้ออาพาร์ทเมนท์ใหม่ทั้งๆที่ไม่มีฐานะพอจะผ่อนต่อได้ ปัญหาการเงินทำให้เขาตัดสินใจย้ายงานไปเป็นหัวหน้า รปภ.ประจำสำนักงานจัดการเขื่อนที่หมู่บ้านเซรยอง ที่จะมีบ้านพักคนงานให้ เขามีเมียที่จุกจิกขี้บ่นกดดัน และลูกชายวัยประถมอีก 1 คน เขาขับรถเก่าๆจะไปดูบ้านพักตามที่โทรนัดไว้กับ อันซึงฮวาน (รับบทโดย ซงแซบยอก) -คือหนุ่มนักประดาน้ำเมื่อต้นเรื่อง ที่เป็น รปภ.ของที่นั่น
โอยองเจ (รับบทโดย จางดงกอน) เศรษฐีใหญ่ทรงอิทธิพลของหมู่บ้านเซรยอง อาชีพหมอฟันและเป็นเจ้าของโรงพยาบาลใหญ่ในเมือง รวมทั้งที่ดินมากมายในละแวกนี้ และเป็นผอ.สำนักจัดการน้ำของหมู่บ้านด้วย แต่ชีวิตครอบครัวร้าวฉาน กำลังเคืองเมียหนี เคืองศาลตัดสินให้หย่า เคืองพ่อตาชักใย มีเพียงลูกสาว ที่ยังอยู่ด้วยกัน คือ โอเซรยอง (รับบทโดย อีเร) -คือเด็กหญิงเมื่อต้นเรื่อง ระหว่างโอยองเจขับรถกลับบ้านคฤหาสถ์ไป ก็คุยโทรศัพท์ข่มขู่พ่อตาไปด้วย จึงขับรถช้าขวางทาง
ชเวฮยอนซูที่มัวแต่ง่วนเขม่นอยากมีเรื่องกับรถโอยองเจ จนพลาดมองป้ายทางแยกเลี้ยวไปเซรยอง ขับผ่านเลยขึ้นเขาไปไกล ในขณะที่โอยองเจถึงบ้าน พบว่าโอเซรยอง ไม่อยู่ในคำสั่ง และซ่อนโทรศัพท์ไว้ติดต่อแม่ จึงเผยธาตุแท้ความเป็นโรคจิตโหด เฆี่ยนลูกด้วยเข็มขัด เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นประจำในคฤหาสถ์หลังนี้ นี่คือสาเหตุที่เมียต้องหนีไป
โอเซรยองหวาดกลัวพ่อ จึงตัดสินใจวิ่งหนีออกจากบ้าน หวังมาขอความช่วยเหลือจากอันซึงฮวานที่บ้านพักของเขาซึ่งอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่มีใครตอบรับ เธอจึงได้แต่วิ่งหนีไปซ่อนที่อาคารร้าง แต่พ่อก็ยังตามมาตลอด จึงหลบออกไปทางถนน โชคร้ายที่ฮยอนซูขับรถกลับลงมาจากเขา ชนเธอตาย! ชเวฮยอนซูจึงอำพรางศพโดยนำไปโยนทิ้งทะเลสาบ เมื่อโอยองเจหาลูกไม่เจอ จึงกลับบ้านไป
ตัดกลับมาปัจจุบัน เล่าเรื่องของชเวฮยอนซูที่กลายเป็นนักโทษรอวันประหาร มีเพียงลูกชายที่เขาเป็นห่วงและคิดถึง คือ ชเวซอวอน (รับบทโดย โกคยองพโย) ซอวอนที่เติบโตมาอย่างเจ็บปวด เพื่อนๆประณามว่าพ่อเป็นฆาตกรที่ไม่สำนึกผิด ฆ่าเด็กวัย 12 และเปิดเขื่อนนำหายนะมาสู่หมู่บ้าน ซอวอนจึงไม่มีใครคบ ไม่มีโรงเรียนไหนให้เขาอยู่ได้ แม้แต่ลุงป้าที่ต้องทำหน้าที่เป็นผู้ปกครองยังทิ้งเขา เพราะไม่อยากเปื้อนรอยด่างไปด้วย
เขาเกือบไม่เหลืออนาคตใดๆ ถ้าอันซึงฮวานไม่ยื่นมือมาช่วยเลี้ยงดูแลเขาจนเติบโต แต่ก็ยังคาใจที่มาที่ไปการกระทำของพ่ออยู่ตลอดเวลา เขาเป็นนักประดาน้ำอาชีพ เจริญรอยตามอันซึงฮวาน ทำงานไปอย่างเงียบๆ คืองมศพในทะเลสาบที่มักมีคนนำมาทิ้งเสมอ ซอวอนกำลังจะได้มีโอกาสพบพ่อเป็นครั้งแรก หลังจากที่พ่อปฏิเสธการเข้าเยี่ยมมาตลอดหลายปี และจะได้รู้เรื่องราวความจริงทั้งหมด
หนังจะเล่าเรื่องสลับช่วงเวลาไปมา (อาจมีงุนงงเข้าใจสับสนบ้างเล็กน้อย ต้องค่อยๆตามและลำดับเรื่องไปค่ะ) เพื่อเฉลยปมข้อสงสัยที่คาใจของเรื่องราวในอดีตว่าเกิดอะไรขึ้น หลังการตายของโอเซรยอง โอยองเจสืบเรื่องราวอย่างไร แน่นอนว่าเมื่อรู้ความจริง เขาต้องโกรธแค้น ด้วยสไตล์ตาต่อตา ฟันต่อฟันอย่างเขา ได้ทำอะไรจนทำให้ชเวฮยอนซูถูกจับในสภาพเจ็บสาหัสปางตาย และนำไปสู่ความทุกข์ทนสาหัสตลอด 7 ปีในคุก ทำไมถึงชเวฮยอนซูต้องทำร้ายคนทั้งหมู่บ้านด้วยการปล่อยน้ำจากเขื่อน แล้ว 7 ปี เพียงพอหรือยังกับการสิ้นสุดความแค้นคลั่งของโอยองเจ ซอวอนในฐานะลูกชายคนเดียวของชเวฮยอนซูจะถูกหมายหัวเป็นเป้าการเอาคืนต่ออีกด้วยหรือไม่ อย่างไร จุดสิ้นสุดของเรื่องนี้จะลงเอยอย่างไร
นอกจากการเฉลยรายละเอียดของคดีที่น่าติดตาม ผสมการทยอยหยอดเซอร์ไพรซ์เล็กๆไว้หลายๆจุดให้อึ้งๆกันแล้ว หนังยังได้ถ่ายทอดปมสภาพจิตของมนุษย์แต่ละคน ทั้งที่เป็นแบบเทาๆหรือดาร์คสนิท ชวนขบคิดให้ดีว่า เป็นทะเลสาบที่กลืนกินคนดั่งปีศาจ หรือเป็นมนุษย์นี่เองที่ปล่อยจิตปีศาจครอบงำฉุดเอาตัวเองจมดิ่งลงทะเลบาปกันแน่
โอยองเจที่ดูเพียบพร้อมทั้งฐานะ และสถานะทางสังคม แต่มีสภาพจิตบกพร่องรุนแรง ควบคุมอารมณ์ก้าวร้าวไม่ได้ จึงเป็นคนแสดงความรักด้วยวิธีโหดๆ และใช้ความรุนแรงในการปกป้องของหวง ความโหดแค้นฝังหุ่นของเขานำมาซึ่งเรื่องราวที่ลุ้นระทึก และตื่นเต้นมาก
ชเวฮยอนซูเองก็มีปมทางจิตเช่นกัน วัยเด็กที่ถูกพ่อทำร้าย พ่อเขามีปัญหาทางจิต ซึ่งอาจเป็นเพราะความเครียดกดดันมาจากสงครามในหน้าที่ทหารและการสูญเสียอวัยวะสำคัญ พ่อจึงมักระบายอารมณ์ใส่อย่างไร้เหตุผล พลังความเกลียดชังจากด้านมืดในใจเขาจึงคิดแช่งชักให้พ่อตาย และก็บังเอิญให้เกิดเหตุที่เขาตกเป็นผู้มีส่วนทำให้พ่อตายโดยมิคาดคิด จึงกลายเป็นความหลอนจิตเขามาตลอดชีวิต และทำให้เขาพยายามที่จะเลี้ยงดูซอวอนอย่างดี ตั้งความหวังไว้ว่าต้องไม่เป็นแบบเขา มุมปมทางจิตของชเวฮยอนซู จึงนำมาซึ่งการกระทำผิดที่จุดเชื้อไฟเรื่องทั้งหมด และนำมาซึ่งความหดหู่ สลดใจ ยิ่งเมื่อเขาตกเป็นผู้ถูกกระทำ และต้องรับโทษทั้งทางกายและใจอย่างทรมานตลอด 7 ปี
การผูกปมปริศนาอาถรรพ์ของทะเลสาบ ทำได้ดีน่าสนใจนะ ไม่ได้เป็นแนวแฟนตาซี แต่เป็นความเรียลผสมสัญลักษณ์
ปกติการทิ้งศพลงแหล่งน้ำก็เป็นสิ่งที่พบเห็นในข่าวอยู่เสมอ เรื่องนี้ก็หยิบมาใช้ แต่ได้เพิ่มการผูกปมจิตของชเวฮยอนซูวัยเด็กที่มีบ่อน้ำเป็นสิ่งจดจำที่คอยกระตุกอารมณ์ การมาถูกซ้ำเติมโศกนาฏกรรมทางกายและจิตอีกครั้งด้วยทะเลสาบ จึงกลายเป็นปมหลอนชีวิตที่เกี่ยวพันกับน้ำ ในขณะที่ลูกชายที่เป็นความหวังของเขาก็กลายเป็นสัญลักษณ์ว่าได้พลิกคืนปมร้ายไปเป็นดี โดยการเป็นนักประดาน้ำอาชีพที่นำเอาตราบาปชั่วร้าย บาดแผลความทุกข์ออกไปจากทะเลสาบใสๆแห่งนั้น
สิ่งที่ผู้เขียนชอบอีกอย่างในหนังเรื่องนี้ คืองาน Cinematography ที่โดดเด่นสะดุดตา ซีนเวิ้งน้ำทะเลสาบ ซีนเขื่อนตระหง่าน ซีนทุ่งหญ้าที่สื่ออารมณ์ทางจิต ซีนป่าวังเวงยะเยียบหัวใจ และอีกมากมายที่มีมุมกล้อง การจัดแสงสวยงามน่าสนใจ งานซาวน์ก็ลงตัว รวมๆกันได้อารมณ์คล้อยตามอย่างดีเชียว
และสุดท้ายต้องขอชื่นชมฝีมือการแสดงของ จางดงกอน ใครจะคิดว่าพระเอกหล่อเนี๊ยบก็สามารถกลายเป็นโรคจิตน่ากลัวจับใจได้ขนาดนี้ เขาถ่ายทอดคาแรคเตอร์ได้สมบูรณ์แบบมาก ทีมเมคอัพก็งานดี ช่วยส่งให้ได้ลุคเนียนจริงๆ สำหรับรยูซึงรยง คนนี้ไม่รู้จะชมอะไรเลย เพราะดีเยี่ยมไร้ที่ติมาเสมอต้นเสมอปลาย บทหนักๆแบบนี้ ไม่เคยทำให้ผู้เขียนผิดหวังเลย รักฝีมือคนนี้จริงๆ ส่วนโกคยองพโย และ ซงแซบยอก ก็ทำหน้าที่ของบทเสริมได้ลงตัวดี และอีกคนที่ผู้เขียนชื่นชม คือน้องอีเร เธอเป็นดาราเด็กที่ผู้เขียนชอบมากคนหนึ่ง หน้าเธอจะคล้ายๆพัคชินฮเย บทเรื่องนี้ของเธอก็ไม่ง่าย แต่ก็ทำได้ดีงามเกินวัย ประทับใจค่ะ
Trailer :
