เมื่อ ‘ยุนยอจอง’ ฉีกความท้าทาย รับบท “หญิงบำเรอความสุขผู้สูงวัย” กับเรื่องราวไล่เรียงสาระสะท้อนสังคมบนความหลากหลายอารมณ์ที่ชวนติดตาม
เป็นอีกเรื่องเด่นที่ไม่ควรพลาดถ้าคุณเป็นแฟนยุนยอจอง นักแสดงดีกรีออสการ์สด ๆ ร้อน ๆ คนนี้
วันนี้ผู้เขียนจะมาขอโหนกระแสรางวัลออสการ์ของนักแสดงยุนยอจองด้วยคน ตั้งใจหาหนังเด่นหนังดีสักเรื่องมาคุยกัน ก็เรียกได้ว่าผลงานแสดงของอาจารย์ยุนหรือป้ายุนมีเยอะมาก มากกว่าร้อยเรื่องเลยเชียว น่าดูทั้งนั้น แต่ The Bacchas Lady โดดเด้งแว้บขึ้นมาก่อนเลย เพราะความที่ป้ายุนรับบทนำเด่น และยังเป็นตัวละครที่คาดไม่ถึง มีเนื้อหาชวนคิดตรอง ชวนติดตาม ด้วยรสชาติสไตล์ bittersweet สะกดอารมณ์เกินคุณภาพงานอินดี้ต้นทุนต่ำ และหนังยังไม่เก่าเกินไปนัก เชียร์เลย ป้ายุนสวยและแสดงดีจริงๆ มีรางวัลการันตีอีกเช่นกัน
เรื่องราวถูกจุดประกายมาจากปัญหาการค้าประเวณีของหญิงสูงอายุที่ยากจนในเกาหลีใต้ ซึ่งถูกหยิบยกมารายงานเป็นข่าวใน BBC News เมื่อเดือนมิถุนายน ปี 2014 ที่พบว่ามีผู้หญิงสูงวัยลักลอบขายบริการทางเพศแลกเงินจำนวนเล็กๆ มากถึงประมาณ 400 คน ในย่านสวนสาธารณะกลางกรุงโซล!
The Bacchus Lady จึงสร้างตัวละคร โซยอง (รับบทโดย ยุนยอจอง) มาถ่ายทอดเรื่องราว เธอเป็นผู้หญิงตัวคนเดียว อายุ 65 ปี ดำรงชีพด้วยการเป็นหญิงบริการทางเพศให้กับลูกค้าที่เป็นชายสูงวัย สถานที่แกร่วหรือเตร็ดเตร่หาลูกค้า ก็คือในสวนสาธารณะกลางกรุงโซลนี่แหละ ทุกวันเธอจะแต่งตัวสวยงามแบบเรียบร้อย สะพายเพียงกระเป๋าถือใบย่อม ใส่ข้าวของพร้อมใช้ในการทำงาน ได้แก่ ขวดเครื่องดื่มชูกำลัง (energy drink) บุหรี่ซอง เทียนอโรม่า และอื่นๆ
การเสนอขายเครื่องดื่มชูกำลังเป็นวิธีนำร่องเชื้อชวนให้ลูกค้าซื้อบริการความสุขทางเพศชั่วคราว โดยไปให้บริการกันที่โรงแรมจิ้งหรีดถูกๆในบริเวณใกล้เคียง (แต่ในหนังก็มีให้เห็นบ้างว่า พงหญ้าละแวกนั้นก็ถูกใช้แทนโรงแรมได้เหมือนกัน ถ้าลูกค้าต้องการ) สนนราคาค่าบริการต่อครั้งคือ 40,000 วอน รวมค่าห้องหมื่นวอนแล้ว บางครั้งโซยองก็ใจดีลดให้ลูกค้าเหลือแค่ 30,000 วอนก็มี (ตกประมาณ 800 กว่าบาท)
เพราะ Bacchus energy drink เป็นยี่ห้อที่ได้รับความนิยมแพร่หลายในเกาหลี ที่เรามักเห็นในละครบ่อยๆในฉากให้สินบนเบาๆหรือเป็นกำลังใจแจกคนทำงาน เช่นตำรวจ เจ้าหน้าที่ ดื่มเติมพลังทำงานกัน หญิงบริการเหล่านี้ก็นิยมนำ Bacchus ไปใช้หาลูกค้า จึงกลายเป็นคำเรียกพวกเธอว่า Bacchus Lady (แบคคัสเลดี้)
ในบรรดาหญิงบริการวัยไล่เลี่ยกันในย่านนั้น ก็เรียกได้ว่า โซยองคือแจ๋วสุด ไม่ใช่แค่เพราะเธอสวย แต่เป็นด้วยความเจนจัดในงาน และการให้บริการอย่างจริงใจ เข้าจิตเข้าใจลูกค้ามากกว่าแค่ทำงานให้เสร็จๆไป
หนังจะเดินเรื่องให้เห็นว่า โซยองเป็นคนจิตใจดีด้วย ตอนเธอไปหาหมอเพราะเป็นโรคติดเชื้อทางเพศ เธอบังเอิญได้เห็นเหตุการณ์หมอถูกหญิงฟิลิปปินส์จ้วงแทง เพราะหมอไปก่อวีรกรรมทำเธอท้องแล้วทิ้ง เมื่อสมัยไปเรียนที่ฟิลิปปินส์ โซยองจึงแอบพาเอาลูกชายวัยสัก 8-9 ขวบที่นั่งรอแม่หน้าคลีนิคอย่างไม่รู้ชะตากรรม กลับมาบ้านด้วย เพราะเธอเห็นว่าเดี๋ยวผู้เป็นแม่ต้องถูกจับแน่นอน ทั้งๆที่ก็ไม่รู้หรอกว่าตัวเองจะมีปัญญาดูแลเด็กได้อย่างไร ห้องเช่าเล็กๆที่โซยองแบ่งเช่าจากเจ้าของที่เป็นสาวประเภทสอง และมีผู้เช่าห้องข้างเคียงอีกคนเป็นหนุ่มขาพิการ โดฮุน (รับบทโดย ยุนคเยซัง) ที่ดูไม่ได้มีอนาคตสักเท่าไร แต่โซยองก็ได้อาศัยเขาช่วยดูแลเด็กชายให้บ้างเป็นครั้งคราว
ความพีคของเรื่องเกิดเมื่อเธอทราบข่าวว่า หนึ่งในลูกค้าขาประจำในอดีตของเธอ กำลังป่วยหนัก เป็นอัมพาตติดเตียงที่โรงพยาบาลโดยลำพัง เพราะลูกหลานก็ละเลยไม่ใส่ใจจริงจัง แม้แต่คิดจะฆ่าตัวตายเขายังทำเองไม่ได้ โซยองจึงถูกขอร้องให้ช่วยกรอกยาพิษเพื่อให้เขาบรรลุความต้องการครั้งสุดท้าย
หลังจากนั้น ก็มีลูกค้าที่อยากให้เธอช่วยสงเคราะห์ความตายให้ เพื่อปลดปล่อยความทุกข์ จากโลกที่ต้องรอคอยความตายอย่างเดียวดายนี้ ถือเป็นการให้บริการความสุขอีกรูปแบบ โซยองไม่ได้สบายใจนักแต่ก็ยอมทำให้พวกเขาสมหวังได้ เธอได้ช่วยไปหลายคน รวมทั้งลูกค้าเก่าที่ค่อนข้างสนิทกันซึ่งไม่ได้ป่วยแต่เลือกที่จะขอตายวันนี้อย่างสงบข้างๆเธอ เป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบายแต่สุดท้ายเธอก็จำยอม และการตายของเขาก็นำมาซึ่งปัญหาตามมาให้กับโซยอง
แม้หนังจะเล่าเรื่องอย่างมีจุดจบ แต่ก็ไม่ได้นำเสนอชี้ชัดว่า การแก้ปัญหาที่แท้จริงของสังคมคืออะไร ได้แต่ทิ้งความสะเทือนอารมณ์ที่ปนๆความฟิลกู้ดของน้ำใจโซยอง และความจริงที่ชวนขบคิดไว้ หนึ่ง..หญิงสูงวัยต้องดิ้นรนอยู่รอดโดยลำพังจากวีธีเลี้ยงชีพที่ไม่สมควรและผิดกฎหมาย ทั้งๆที่เกาหลีก็เป็นประเทศเศรษฐกิจชั้นนำ แต่สถิติพลเมืองสูงอายุที่ยากจนก็มีสูงมาก ชวนคิดต่อว่าเป็นปัญหาของสวัสดิการสังคมและ/หรือลูกหลานที่ไม่ดูแลพ่อแม่ให้ดีพอ เรื่องนี้ก็ใช่ว่าไทยจะไม่มีนะ สอง..คนสูงวัยที่โดดเดี่ยว ไร้จุดหมาย รอการหมดเวลาชีวิตไปวันๆ คุณค่าตัวตนที่แท้จริงคืออะไร สาม..สิ่งที่โซยองช่วยให้เพื่อนชายเหล่านั้นพบกับความสุขจนคำขอสุดท้าย มุมหนึ่งคือมิตรภาพที่มีเพียงคนวัยเดียวกันให้แก่กันได้ หนำซ้ำเป็นมิตรภาพที่ก่อเกิดจากอาชีพที่สังคมเดียดฉันท์อีก เป็นการยากที่จะฟันธงว่าเป็นสิ่งดีหรือไม่ดี ท้ายสุด ถ้าไม่มีใครช่วยทำอะไร เราก็ยังคงต้องสลดใจกับภาพความตายอันโดดเดี่ยวของพวกเขา ไร้ญาติไร้เพื่อน เฉกเช่นโซยองนั่นแหละ นอกจากนี้ หนังก็ยังแซมเสริมอย่างกลมกลืนด้วยอีกหลายๆประเด็นปลีกย่อยที่เราเห็นๆกันอยู่ในสังคมทุกวันนี้
ใครที่ชอบงานเรียลๆ ได้ทั้งสาระและอารมณ์แน่นอก แต่สนุกชวนติดตาม และใครที่รักป้ายุน น่าลองหาไปชมดูกันค่ะ
Trailer :
ติดตามบทความและงานรีวิวอื่นๆของ WARUMANU ได้ที่ https://www.facebook.com/MoviesAllDay.SeriesAllNight/
